Robert werd in 1942 geboren in het toenmalige Nederlands-Indië, een achtergrond die zijn leven voor altijd zou tekenen. In Nederland bezocht hij het Christelijk Lyceum in Hilversum om vervolgens Romaanse talen te gaan studeren in Amsterdam en Montpellier. De diverse betrekkingen die Robert achtereenvolgens bekleedde, zouden hem over de hele wereld brengen. Als expert voor handelsinformatie bij het United Nations Economic Commitee for Africa (UNECA) werd hij gestationeerd in Afrika. Zijn functies als plaatsvervangend Hoofd Bibliotheek Z.O. Azië & Pacific bij UNESCO en als Hoofd Landendocumentatie bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken voerden hem vervolgens naar vele andere landen en continenten.
Vanaf 1982 vestigde Robert zich in Den Haag, als Hoofd Film- en Fotoarchief en Publieksinformatie bij de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD). In de periode daarop werd Robert actief bij internationale belangenorganisaties voor AV-archivering, die in de jaren ’80 van de vorige eeuw sterk opkwamen. Zo was hij lid van het Commitee of Audiovisual Archives van de International Council on Archives (ICA) en maakte hij deel uit van de Round Table on Audiovisual Records, een NGO van UNESCO (inmiddels de CCAAA, de Coordinating Council of Audiovisual Archives Associations). Robert raakte ook betrokken bij de activiteiten van de FIAF (International Federation of Film Archives), de IFLA (International Federation of Library Associations) en de IASA (toen nog: de International Association of Sound Archives). Later kwam daar de FIAT/IFTA bij (International Federation of Television Archives). Op nationaal niveau hanteerde Robert een tijdlang de voorzittershamer bij de Sectie Audiovisuele Archieven van de KVAN (Koninklijke Vereniging van Archivarissen), de club die later zelfstandig verder zou gaan als AVA Net.
In publicatiemedia van deze organisaties en in vakbladen schreef en vertaalde Robert in deze jaren meerdere artikelen over het selecteren, ontsluiten en preserveren van film. Laverend tussen nationale en internationale gremia, wilde hij de verspreide vakontwikkelingen met elkaar verbinden en aandacht genereren voor de specifieke situatie van de AV-archivering in Nederland. Zijn eloquentie en zijn indrukwekkende talenkennis kon hij hierbij goed inzetten
Begin jaren ’90 raakte Robert- samen met de directeuren van het Filmmuseum (nu Eye), de Stichting Film- en Wetenschap (SFW) en het Audiovisueel Archief Centrum van de publieke omroepen (AVAC)- betrokken bij de planvorming voor een Nationaal Audiovisueel Archief. Een lange en ingewikkelde voorbereiding mondde in 1997 uit in de oprichting van het Nederlands Audiovisueel Archief (mét het Filmarchief van de RVD, de SFW en AVAC maar zònder het Filmmuseum), enkele jaren later omgedoopt tot ‘Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid’. Tot aan zijn pensionering in 2000 in was Robert werkzaam als senior-beleidsadviseur van de toenmalige directeur van Beeld en Geluid, Edwin van Huis. Hij maakte rond deze periode nog een aantal reizen naar AV-archieven in voormalig Oostbloklanden, in het kader van een Europees stimuleringsprogramma.
Robert publiceerde tijdens zijn leven vele gedichten, alsmede een flink aantal non-fictie werken (o.m. over Belle van Zuylen, over genealogie en over cultuurhistorische onderwerpen). Ook zette hij zijn herinneringen aan zijn talloze reizen op papier. Na zijn pensionering wijdde hij zich vooral aan zijn schrijf-en dichtkunst en zette hij zich in voor diverse culturele initiatieven. Daarnaast voelde Robert zich nog lang betrokken bij het vakgebied. Hij volgde de nationale en internationale vernieuwingen, gaf lezingen en was een tijdlang redacteur van de Kennisbank Audiovisuele Archivering van AVA Net, waarin hij o.m. een serie artikelen publiceerde over de geschiedenis van het RVD Archief.
Robert Egeter van Kuyk: bereisd, belezen, veelzijdig en ook nog eens: eigenzinnig, lyrisch en spiritueel. Een unieke persoonlijkheid in het domein van de AV-archivering die we niet snel gaan vergeten.
Annemieke de Jong
Robert Egeter van Kuyk